Er gaat dus veel geld om bij herstel van een burn-out. Een burn-out ontstaat zelden plotseling, er gaat bijna altijd een geschiedenis van verminderd werkvermogen aan vooraf, waarin de productiviteit en creativiteit al minder en minder werd. Soms is dat voor buitenstaanders goed te zien, soms weet een medewerker het goed te compenseren en komt het als een verrassing.
De medewerker die het overkomt herkent zichzelf vaak niet meer, waardoor het een traumatische ervaring kan zijn. Gelukkig kan dit met goede begeleiding vaak wel omgezet worden in een post-traumatische groei ervaring.
De leidinggevende die het overkomt heeft te maken met langdurige stagnatie van het productieproces. Roosters moeten worden herzien, expertise is niet beschikbaar, er is te weinig capaciteit. Als medewerkers vervangen kunnen worden, moeten nieuwe medewerkers worden ingewerkt en zijn er dubbele kosten. Of het werk wordt verdeeld onder de overige collega’s van het team, waardoor iedereen het zwaarder krijgt. In andere gevallen blijft het werk gewoon liggen, waardoor klanten minder goed bediend worden of administratie zich ophoopt. Bovendien: de meeste leidinggevenden willen liever bezig zijn met positieve zaken en nieuwe ideeën uitwerken. Verzuim voelt vaak als negatieve energie, een vorm van ballast. Veel en/of langdurig verzuim gaat ook snel ten koste van de team-spirit: je kunt niet op elkaar bouwen, anderen moeten extra werken om het op te vangen, en de samenwerking moet steeds anders waardoor je niet op elkaar ingespeeld raakt. Kortom, het geeft vaak een hoop ellende.